błogość, porzeczki, piknik i Poświatowska

takie lato lubię. czytam o Poświatowskiej w podmiejskim pociągu, w samochodzie w drodze do domu, czytam przed snem zmęczona padając na kwiecista poduchę. a wcześniej jeszcze piekę ciasto. po brzegi wypełnione latem, tęsknotą i miłością (bo ta czerwień taka krwista). kwaśne to ciasto jak diabli (zanim spadnie na nie garstka cukru pudru), ale przez to takie pyszne. z kulką śmietankowych lodów mogłabym jadać codziennie na śniadanie prawie bez wyrzutów sumienia. mogłabym też codziennie zabierać je na pikniki przy plaży, z ludźmi, którzy się dużo uśmiechają.

tarta z kwaśnymi porzeczkami

2 kubki mąki
200g (kostka masła)
1/3 szkl. mleka
1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
łyżka cukru pudru

2 kubki czerwonych porzeczek (lub innych sezonowych owoców)
cukier brązowy
łyżka/dwie mąki ziemniaczanej
2 łyżki płatków migdałów

zaczynam od przygotowania ciasta: mąkę mieszam z cukrem pudrem i proszkiem do pieczenia, dodaję zimne pokrojone w kostkę masło i zimne mleko, zagniatam szybko na gładkie ciasto. gotowe owijam folią i chłodzę w zamrażarce (10 min) lub w lodówce (30 min). po tym czasie 3/4 ciasta rozwałkowuje i przekładam na blaszkę albo po prostu wylepiam nim foremkę i piekę około 15 minut aż będzie rumiane. w międzyczasie umyte porzeczki (lub inne owoce) zasypuję cukrem (porzeczki potrzebują go więcej żeby ciasto nie było strasznie kwaśne) i dodaję mąkę, która wchłonie sok. podpieczone ciasto posypuję bułką tartą (taki myk, żeby pod wpływem soku z owoców nie zrobił się zakalec) i wykładam owoce, posypuję płatkami migdałów i tarkuję na wierzch resztkę ciasta (można też zrobić kratkę). piekę 35 minut w 180 stopniach. gotowe, jeszcze ciepłe posypuję cukrem pudrem.